Hicri 4. asırda yaşayan Ebu’l-Hasan Muhammed b. Yûsuf el-Âmirî'nin kaleme aldığı Kitâbü’l-Emed Ale’l-Ebed, nefsin bedenden ayrıldıktan sonraki durumunu araştırmak amacıyla kaleme alınmış bir eserdir. Bunun yanı sıra; nefis, bilgi nazariyesi ve ahlaka dair görüşlerin de belirtildiği kitapta, İslam ve Yunan felsefeleri arasındaki farklılıklar incelenerek ikisi arasındaki karşılaştırmalara da yer verilmiştir.
Kitâbü’l-Emed Ale’l-Ebed, İslam felsefesinin doruk noktasına ulaştığı hicri 4. asırda yaşamış ve İslam felsefesi alanında birçok eser vermiş olan Âmirî’nin bu alandaki en önemli eseridir. Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi’nde bulunan ve tercüme için kullanılan nüshanın, eserin bilinen tek nüshası olması çalışmaya ayrı bir önem katmaktadır.
Yakup Kara tarafından Türkçeye çevrilen eserin yayına hazırlanmasında Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi, Servili Koleksiyonu, 179 (vr. 75b-110a) numarada kayıtlı yazma nüsha esas alınmıştır.
Hicri 4. asırda yaşayan Ebu’l-Hasan Muhammed b. Yûsuf el-Âmirî'nin kaleme aldığı Kitâbü’l-Emed Ale’l-Ebed, nefsin bedenden ayrıldıktan sonraki durumunu araştırmak amacıyla kaleme alınmış bir eserdir. Bunun yanı sıra; nefis, bilgi nazariyesi ve ahlaka dair görüşlerin de belirtildiği kitapta, İslam ve Yunan felsefeleri arasındaki farklılıklar incelenerek ikisi arasındaki karşılaştırmalara da yer verilmiştir.
Kitâbü’l-Emed Ale’l-Ebed, İslam felsefesinin doruk noktasına ulaştığı hicri 4. asırda yaşamış ve İslam felsefesi alanında birçok eser vermiş olan Âmirî’nin bu alandaki en önemli eseridir. Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi’nde bulunan ve tercüme için kullanılan nüshanın, eserin bilinen tek nüshası olması çalışmaya ayrı bir önem katmaktadır.
Yakup Kara tarafından Türkçeye çevrilen eserin yayına hazırlanmasında Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi, Servili Koleksiyonu, 179 (vr. 75b-110a) numarada kayıtlı yazma nüsha esas alınmıştır.
